Po 6 latach analiz ukazał się raport NAC (National Autism Center) stanowiący podsumowanie badań nad terapią dzieci, młodzieży i dorosłych z autyzmem. Jego celem nadrzędnym jest wyłonienie tych form terapii, które odznaczają się największą skutecznością opartą na rzetelnych dowodach naukowych.  Badacze podkreślają że w odmiennie do Raportu z 2009 roku tym razem analizie poddano dodatkowo oddziaływania terapeutyczne stosowane wobec osób dorosłych. Wyłoniono te interwencje, które maja największe wsparcie badań naukowych oraz są realnie dostępne w warunkach rzeczywistych. Analiza objęła 389 badań naukowych z lat 2007-2012 dotyczących interwencji terapeutycznych u osób z całościowymi zaburzeniami rozwoju (ASD). Podobnie jak poprzedni raport tak i obecny podzielił stosowane formy terapii na trzy grupy: ustanowione (14), obiecujące (18) oraz nieustanowione(13).

Po 6 latach analiz ukazał się raport NAC (National Autism Center) stanowiący podsumowanie badań nad terapią dzieci, młodzieży i dorosłych z autyzmem. Jego celem nadrzędnym jest wyłonienie tych form terapii, które odznaczają się największą skutecznością opartą na rzetelnych dowodach naukowych.  Badacze podkreślają że w odmiennie do Raportu z 2009 roku tym razem analizie poddano dodatkowo oddziaływania terapeutyczne stosowane wobec osób dorosłych. Wyłoniono te interwencje, które maja największe wsparcie badań naukowych oraz są realnie dostępne w warunkach rzeczywistych. Analiza objęła 389 badań naukowych z lat 2007-2012 dotyczących interwencji terapeutycznych u osób z całościowymi zaburzeniami rozwoju (ASD). Podobnie jak poprzedni raport tak i obecny podzielił stosowane formy terapii na trzy grupy: ustanowione (14), obiecujące (18) oraz nieustanowione(13).

Ustanowione metody terapeutyczne to takie, których skuteczność została potwierdzona poprawnymi badaniami a ich pozytywnych skutków możemy być pewni. Należą do nich m.in. terapia behawioralna obejmująca pakiety behawioralne oraz terapię behawioralną małych dzieci, terapia poznawczo-behawioralna, modeling, naturalne modele nauczania, trening umiejętności kluczowych, plany aktywności, treningi uczące samokontroli, skrypty.
Na uwagę zasługuje fakt, że w tej analizie do metod terapeutycznych ustanowionych zaliczono trening umiejętności językowych, trening rodzicielski oraz trening umiejętności społecznych, skrypty. Poprzedni raport nie zaliczał tych form oddziaływań do metod ustanowionych. Są to formy terapii znane z poprzedniego raportu jako obiecujące.

Grupa terapii obiecujących w obecnym badaniu obejmuje: komunikację alternatywną i wspomagającą, terapię bazującą na relacji, pakiety ekspozycyjne, nauczanie ustrukturyzowane, trening językowy (zasób i rozumienie), interwencje opierające się na nowej technologii, terapie bazujące na Teorii Umysłu (Theory of Mind Training), PECS, muzykoterapię, masaże.Trzecia wyłoniona grupa to terapie nieustanowione, czyli jak dotychczas nie wykazano  ich korzystnego wpływu terapeutycznego w pracy z osobami z ASD. Według autorów raportu nie należy  zakładać, że interwencje te są skuteczne gdyż wykazano wystarczająco w badaniach aby można było wysnuć wniosek o ich skutkach. Jednakowoż nie można stwierdzić, że te interwencje są nieskuteczne lub szkodliwe. Należą do nich podobnie jak w poprzednim raporcie: trening słuchowy, metoda ułatwionej komunikacji, diety bezglutenowe i bezkazeinowe, integracja sensoryczna oraz dodatkowo: zooterapie, treningi słuchowe, mapowanie, interwencje terapeutyczne oparte na ruchu, strategie socjalno-behawioralne, socjalno-poznawcze, Treapia Floortime (DIR), interwencje sensoryczne czy terapie elektrowstrząsowe.

Prowadząc terapię osoby z ASD należy mieć na uwadze wyniki prezentowanego raportu i tak ukierunkować oddziaływania aby możliwie najpełniej korzystać z metod ustanowionych z ewentualnym uzupełnieniem o metody obiecujące. Takie oddziaływanie ma największe szanse przynieść optymalne efekty w zakresie poprawy funkcjonowania. Należy ze szczególną ostrożnością stosować formy terapii zaliczane do metod nieustanowionych. Bez wątpienia konieczne jest prowadzenie dalszych badań w tym obszarze jak i systematyczna aktualizacja oraz upowszechnianie uzyskanych wyników.

Opracowała: Dr n. med. Ewa Barasińska-Tarka
Dr n. med. Ewa Barasińska-Tarka, specjalista psychiatra, terapeuta poznawczo-behawioralny dorosłych dzieci i młodzieży. W centrum terapii JiM zajmuje się diagnozą autyzmu oraz doborem metod terapii dla dzieci.Wcześniej pracowała m.in. w Centralnym Szpitalu Klinicznym Uniwersytetu Medycznego w Łodzi,Szpitalu im. Babińskiego.

Źródło: http://jim.org/wpis/raportnac