Rok szkolny 2017/2018 przywitał nas zmianami. O reformie oświaty – rodzicom i opiekunom naszych wychowanków – po krótce opowiedziała p. dyrektor Izabela Michno. Jednak ani kapryśna aura, ani wspomniane zmiany nie przeszkodziły nam w rozpoczęciu roku w miłej oraz pogodnej atmosferze.
O rozwijaniu samodzielności oraz barierach jakie temu towarzyszą, rozważali opiekunowie z „Bratka”, którzy na co dzień wspomagają nauczycieli w pracy opiekuńczej, wychowawczej i edukacyjnej. Kolejne szkolenie warsztatowe w ramach zadania publicznego realizowanego przez Stowarzyszenie Pomocy Dzieciom "Bratek", współfinansowanego ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, przekazanych za pośrednictwem Województwa Zachodniopomorskiego pn. "Bliżej do samodzielności - wsparcie rodzin, opiekunów oraz kadry specjalistycznej dzieci, młodzieży i osób dorosłych z niepełnosprawnością w realizacji procesu rehabilitacji społecznej i zawodowej" poprowadziły Izabela Michno oraz Karolina Staszak-Sulikowska.
Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka to wielospecjalistyczna, pomoc udzielana dziecku niepełnosprawnemu lub nietypowo rozwijającemu się oraz pomoc jego rodzinie w opiece i wychowaniu.
ZAJĘCIA PROWADZĄ WYSOKO WYKWALIFIKOWANI SPECJALIŚCI:
PEDAGOG O SPECJALNOŚCI WCZESNE WSPOMAGANIE ROZWOJU DZIECKA
TERAPEUTA INTEGRACJI SENSORYCZNEJ
FIZJOTERAPEUTA
SPECJALISTA EEG BIOFEEDBACK
INNI, ZGODNE Z POTRZEBAMI
Warunkiem zakwalifikowania dziecka na terapię jest opinia o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju wydana przez poradnię psychologiczno – pedagogiczną. Bezpłatną profesjonalną pomocą mogą zostać objęte dzieci, których rozwój przebiega nieprawidłowo, dysharmonijnie oraz dzieci ze zdiagnozowaną niepełnosprawnością lub nią zagrożone.
Zajęcia prowadzone są w formie indywidualnej lub 2-3 osobowych zespołach w wymiarze od 4 do 8 godzin miesięcznie. Dysponujemy bogato wyposażonymi salami do zajęć indywidualnych i grupowych. W razie potrzeby terapia może być prowadzona na terenie domu. Mogą w niej uczestniczyć dzieci od urodzenia lub od momentu wykrycia nieprawidłowości w rozwoju do czasu podjęcia nauki w szkole.
Nasze wieloletnie doświadczenie w pracy z dziećmi wskazują, że wcześnie podjęta terapia:
ogranicza i spowalnia pogłębianie się niepełnosprawności,
pobudza rozwój psychiczny, fizyczny i umysłowy,
pozwala w pełni wykorzystać potencjał dziecka,
pozwala stworzyć jak najlepsze warunki dla rozwoju dziecka,
wspomaga rodziców w trudnej pracy z dzieckiem niepełnosprawnym.
Do Ośrodka mogą uczęszczać dzieci w wieku od 3 do 25 roku życia. Do Ośrodka przyjmowane są dzieci na podstawie (dotyczy uczniów realizujących w ORW obowiązek szkolny oraz uczestniczących w zajęciach rewalidacyjno – wychowawczych zespołowych):
Orzeczenia Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej o potrzebie kształcenia specjalnego z uwagi na sprzężoną niepełnosprawność.
Dzieci przyjmowane są na podstawie pisemnej woli rodziców. W przypadku dzieci objętych obowiązkiem szkolnym i obowiązkiem nauki, konieczna jest zgoda dyrektora szkoły macierzystej, w której rejonie dziecko mieszka (o zgodę występują rodzice).
METODY I FORMY TERAPII PROWADZONE W ORW
ZAJĘCIA Z PSYCHOLOGIEM – praca psychologa opiera się na pracy diagnostycznej i terapeutycznej, a także na nawiązywaniu kontaktu z rodziną, tak aby uporała się ona z trudną sytuacją życiową. W zakresie diagnozy psycholog wykorzystuje narzędzia takie jak: Test Sortowania Kart z Wisconsin, Skala Inteligencji D. Wechslera dla Dzieci, zmodyfikowana (WISC-R), Zindywidualizowana ocena i terapia dzieci autystycznych oraz dzieci z zaburzenia – Profil Psychoedukacyjny PEP-R wg Erica Schoplera i wsp., Profil Psychoedukacyjny Dla Młodzieży i Dorosłych (AAPEP) wg G. Mesibow i wsp., Międzynarodowa Wykonaniowa Skala Leitera (P-93), Skala Dojrzałości UmysłowejColumbia, Test Pamięci Wzrokowej Bentona, Diagnoza Uszkodzeń Mózgu (DUM) S. Weidlicha i G. Lamberti’ego, Skala Inteligencji D. Wechslera dla dorosłych – wersja zrewidowana, Test Matryc Ravena w wersji kolorowej. Formy: Klasyczna i Równoległa, Dziecięca Skala Rozwojowa, Skala Oceny Zachowań Autystycznych J. Błeszyńskiego, Karta Oceny Postępu w Rozwoju Społecznym (PAC) H.C. Günzburga, Inwentarz Rozwoju Ucznia z Upośledzeniem Umysłowym w stopniu głębokim autorstwa J. Kielina
Psycholog: Karolina Staszak-Sulikowska
REHABILITACJA RUCHOWA – głównym celem rehabilitacji ruchowej jest przywrócenie maksymalnie możliwej sprawności fizycznej oraz komfortu życia wychowanka. W trakcie współpracy z wychowankiem wykorzystuje się różne metody terapeutyczne dopasowując możliwe terapie do potrzeb osoby niepełnosprawnej. Kinezyterapia, jako jeden z elementów fizjoterapii uwzględnia indywidualną pracę terapeuty z wychowankiem niepełnosprawnym w celu przywrócenia utraconych funkcji ruchowych, bądź niwelowania bólu. Głównymi sposobami pracy są ćwiczenia ruchowe zarówno czynne, bierne, prowadzone z pomocą terapeuty czy oddechowe. Terapeuta wykorzystuje terapię ruchem do odtworzenia: siły mięśniowej, zakresu ruchu, stabilizacji stawowej i korekcji postawy, prawidłowych wzorców ruchowych.
Rehabilitanci: Anita Matusiak, Anna Ryś, Adriana Ślifirska, Kamil Juszczak, Marcin Łęszczak, Anna Jędrzejaszek
TERAPIA INTEGRACJI SENSORYCZNEJ – teoria integracji sensorycznej zakłada, że prawidłowe funkcjonowanie psychofizyczne dziecka jest związane z procesem właściwego odbioru, przetwarzania i integrowania przez mózg różnych informacji o charakterze sensorycznym. Informacje te mogą dochodzić drogą słuchową, wzrokową, czuciową, smakową, zapachową, a także innymi kanałami zmysłowymi tj. czucie głębokie (propriocepcja) oraz zmysłem, który odbiera siłę grawitacji i ruchy naszego ciała (układ przedsionkowy). Dysfunkcje w zakresie integracji sensorycznej objawiają się najczęściej w postaci nadpobudliwości i nadruchliwości psychoruchowej, deficytach uwagi, słabej organizacji zachowania i działania, opóźnionego rozwoju mowy oraz słabej koordynacji ruchowej.
Terapeuci SI : Izabela Michno, Jerzy Drobotko, Magdalena Kiełek
TERAPIA LOGOPEDYCZNA – obejmuje swoim zasięgiem całość specyficznych, zamierzonych oddziaływań ukierunkowanych na usunięcie wszelkich zakłóceń procesu porozumiewania się.
Oddziaływania te mają na celu:
– usprawnianie motoryki aparatu artykulacyjnego,
– wzbogacanie zasobu słownictwa biernego i czynnego,
– korygowanie zaburzeń mowy,
– wypracowanie odpowiedniego poziomu sprawności językowej, oddechowej i fonacyjnej
– usprawnianie funkcji pokarmowych,
– stwarzanie możliwości porozumiewania się wychowankom, którzy nie są w stanie posługiwać się mową werbalną (komunikacja alternatywna).
Logopedzi: Izabela Michno, Małgorzata Makowska – Kaźmierczak, Ewa Jałoszyńska, Grażyna Lachowicz, Alina Sitasz, Aleksandra Saleh, Aldona Kaczmarek
TERAPIA PEDAGOGICZNA – celem terapii pedagogicznej jest wspieranie dziecka z trudnościami i deficytami rozwojowymi we wszechstronnym rozwoju w zakresie wszystkich jego obszarów – rozwoju emocjonalnego, umysłowego, społecznego, fizycznego. W ramach wsparcia pedagogicznego podejmujemy oddziaływania mające na celu stymulowanie i usprawnianie funkcji psychomotorycznych, wyrównywanie braków w wiadomościach i umiejętnościach szkolnych i w konsekwencji wzmacnianie samooceny i poczucia własnej wartości u dziecka.
Pedagodzy: Teresa Zielińska, Wojciech Światłowski, Joanna Maciejewska, Agnieszka Witkowska
METODA MARII I CHRISTOPHERA KNILLÓW – programy aktywności noszą tytuły: „Świadomość ciała”, „Kontakt i komunikacja”. Celem programów Knillów jest pomoc w uzyskaniu wiedzy dotyczącej: ciała jako całości, poczucia części ciała oraz faktu, że różne części ciała możemy używać w różny sposób. Ponadto proponowane przez Knillów programy stanowią ramy, dzięki którym rozwija się kontakt społeczny; ruch i zabawa są sposobem na wywołanie i ustrukturalizowanie uwagi dziecka. Aktywności zawarte w każdym programie następują kolejno po sobie. Mogą być wykorzystywane do pracy z dziećmi fizycznie niepełnosprawnych, nie słyszącymi i \lub niewidomymi oraz z dziećmi z którymi trudno jest nawiązać kontakt np. z autyzmem.
METODA RUCHU ROZWIJAJĄCEGO WERONIKI SHERBORNE – podstawowymi założeniami tej metody jest rozwój dziecka poprzez ruch:
– świadomość własnego ciała i usprawnianie ruchowe
– świadomość przestrzeni i działania w niej
– dzielenie przestrzeni z innymi ludźmi i nawiązanie z nimi bliskiego kontaktu.
Prowadzenie ćwiczeń tą metodą ma na celu stworzenie dziecku okazji do poznania własnego ciała, usprawnienia motoryki, poczucia własnej siły, sprawności i w związku z tym możliwości ruchowych. Dzięki temu dziecko zaczyna mieć zaufanie do siebie i zyskuje poczucie bezpieczeństwa. Podczas ćwiczeń uczestnik terapii poznaje przestrzeń, w której się znajduje, przestaje ona być dla niego groźna, czuje się bezpieczniej, staje się aktywny i przejawia większą inicjatywę. Ćwiczenia odbywają się w parach lub w grupie, mogą w nich uczestniczyć rodzice.
ELEMENTY METODY DOBREGO STARTU (MDS) Marty Bogdanowicz – należy do metod wspomagania rozwoju psychomotorycznego, edukacji i terapii, angażujących uczenie się wielozmysłowe: wzrokowo – słuchowo – dotykowo – kinestetyczno – ruchowe oraz funkcje językowe i wykonawcze. Jej celem jest kształtowanie mowy, przygotowanie dzieci do nauki czytania i pisania, uczenie rysowania, poznawanie liter i cyfr.
ELEMENTY METODY MARII MONTESSORI – pomagają dziecku poznanie zarówno siebie jak i swoje środowisko zewnętrzne. Według twórczyni metody Marii Montessori, dziecko samo buduje siebie i swoje człowieczeństwo. Bodźce płynące ze środowiska umożliwiają jego rozwój, a wychowanie to pomoc w osiąganiu przez dziecko niezależności, co przyczynia się do odczuwania przez nie radości ze swojego działania. Metoda ta daje dziecku szanse wszechstronnego rozwoju fizycznego, kulturowego, duchowego oraz społecznego, wspiera jego spontaniczną i twórczą aktywność.
SALA DOŚWIADCZANIA ŚWIATA – jest elementem wieloprofilowej, kompleksowej metody usprawniania dzieci i młodzieży. Jest to specjalnie wyodrębnione pomieszczenie wyposażone w różnorodne urządzenia stymulujące rozwój zmysłów. Zgromadzono w niej urządzenia, które – w zależności od potrzeb – dostarczają dzieciom różnego rodzaju bodźców, tak łatwo dostępnych każdemu człowiekowi w codziennym życiu. Znajdują się tu m.in.: suchy basen, domek lustrzany, kolumny wodne, światłowody, projektory.
Oferta terapeutyczna jest bogatsza dzięki funduszom pozyskiwanym ze środków PFRON oraz innych funduszy. Dzięki nim wychowankowie Ośrodka systematycznie korzystają z:
Hipoterapii – celem terapii z koniem i terapii jazdą konną jest przywrócenie sprawności fizycznej i psychicznej w możliwym do osiągnięcia zakresie. Obecność konia – „współterapeuty” – sprawia, że jest to wyjątkowa i niepowtarzalna metoda terapeutyczna dająca zupełnie nowe i niespotykane w innych terapiach możliwości.
Terapii wspomagającej z użyciem psów – jest formą wspomagającą rehabilitację, psychoterapię oraz edukację. Rolę terapeuty pełni tu pies, sprawdzony i odpowiednio wyszkolony, który razem ze swoim przewodnikiem stanowi zespół terapeutyczny. Dogoterapia to emocjonalny kontakt, więź pomiędzy podopiecznym i psim terapeutą. Ta niezwykła więź motywuje dziecko do pracy. Metoda ta, pozytywne rezultaty zawdzięcza cechom psa, jego oddaniu, trosce i przyjaźni jaką obdarza on ludzi.
Muzykoterapii – terapia posługująca się muzyką lub jej elementami w celu poprawy funkcjonowania dzieci i młodzieży z różnorodnymi problemami natury emocjonalnej, fizycznej lub umysłowej. Podstawowym środkiem oddziaływania w muzykoterapii jest dźwięk, muzyka, która często jest wyzwalaczem i katalizatorem przeżyć i emocji.
Choreoterapii – obejmuje taniec, ćwiczenia muzyczno-ruchowe, improwizacje ruchowe do wybranej muzyki. Wartości lecznicze tańca, które zdecydowały o jego coraz szerszym zastosowaniu w psychoterapii, to przede wszystkim: społeczny charakter tańca, różnorodność i atrakcyjność form tanecznych oraz możliwość oddziaływania na psychikę poprzez ruch, muzykę i kontakt psychiczny z ludźmi.
Ośrodek jest specjalistyczną placówką przeznaczoną do realizacji obowiązku szkolnego dla dzieci i młodzieży ze sprzężoną niepełnosprawnością, realizujących:
roczne obowiązkowe przygotowanie przedszkolne,
edukację na poziomie szkoły podstawowej,
Do placówki mogą uczęszczać uczniowie w wieku od 3 do 25 r. ż. z: niepełnosprawnością intelektualną, niepełnosprawnością ruchową, autyzmem i Zespołem Aspergera, z zaburzeniami wzroku i słuchu oraz z innymi niepełnosprawnościami. Podstawą przyjęcia jest orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego z uwagi na sprzężoną niepełnosprawność lub orzeczenie o potrzebie zajęć rewalidacyjno – wychowawczych, wydane przez Poradnię Psychologiczno – Pedagogiczną.
Głównym celem Ośrodka jest przygotowanie dzieci i młodzieży, w miarę ich możliwości, do samodzielnego udziału w życiu społecznym. Praca z uczniem odbywa się według w pełni zindywidualizowanego programu edukacyjno terapeutycznego modyfikowanego przez zespół terapeutyczny.
Możliwość korzystania ze stołówki (posiłków) oraz możliwości organizacji dowozu uczniów na zajęcia z gmin przyległych.
Ośrodek oferuje specjalistyczne zajęcia prowadzone przez profesjonalnie przygotowany zespół terapeutyczny. Są to m.in.:
terapia neurologopedyczna oraz logopedyczna,
terapia zaburzeń integracji sensorycznej,
terapia pedagogiczna,
terapia EEG Biofeedback,
Stosowana Analiza Zachowania,
niedyrektywne metody terapeutyczne,
alternatywne formy komunikacji,
fizjoterapia, w tym terapia z wykorzystaniem metody Vojty,
artterapia.
Wychowankowie Ośrodka korzystają również z dodatkowych form rehabilitacji, dzięki środkom pozyskiwanym z PFRON oraz innych funduszy. Są to m.in.: hipoterapia, terapia wspomagająca z użyciem psów, muzykoterapia, choreoterapia, trening kompetencji społecznych.
Strona internetowa została sfinansowana ze środków finansowych pochodzących z 1% podatku dochodowego od osób fizycznych (Art. 27c Ustawy z dnia 5 sierpnia 2015r. o zmianie ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie oraz ustawy o fundacjach, Dz.U. z dnia 9 września 2015r.)
CookiesAccept
UWAGA! Ten serwis używa cookies i podobnych technologii.
Brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to. Czytaj więcej…